Skip to content Skip to footer

Kolano skoczka – czym objawia się entezopatia rzepki?

Kolano skoczka, czyli inaczej entezopatia więzadła rzepki, powstaje głównie w wyniku przeciążenia i nieprawidłowej pracy w obrębie stawu kolanowego. Głównymi symptomami schorzenia jest ból z przodu kolana przy wchodzeniu pod górę, skokach czy w czasie biegu. Zobacz, jak leczy się kolano skoczka. Ćwiczenia i odpowiednio dobrana rehabilitacja pomogą Ci uporać się z dolegliwościami.

Co to jest kolano skoczka?

Entezopatia więzadła rzepki to medyczna, prawidłowa nazwa schorzenia, które potocznie określa się mianem kolana skoczka. To popularne określenie wzięło się stąd, że uraz ten daje o sobie znać najbardziej podczas wykonywania skoków.

Więzadło w rzepce przypomina taśmę (to tkanka miękka), która łączy ze sobą rzepkę z guzowatością kości piszczelowej. W przypadku rozwijania się kolana skoczka dochodzi do mikrouszkodzeń więzadła i zmiany jego struktury. To z kolei upośledza prawidłowe funkcjonowania stawu kolanowego i pojawiają się pierwsze symptomy bólowe. 

Kolano skoczka zdarza się dość często, zwłaszcza u osób, które trenują amatorsko. Do tego na uraz ten bardziej narażeni są mężczyźni niż kobiety – tę dolegliwość diagnozuje się 2-krotnie częściej u mężczyzn niż u kobiet. 

Kolano skoczka

Kolano skoczka – objawy

Skąd wiedzieć, że doskwiera Ci właśnie kolano skoczka? Objawy to przede wszystkim ból z przodu kolana, w jego dolnej części, a dokładnie w dolnej części rzepki. Więzadło łączy bowiem rzepkę ze znajdującą się poniżej kością piszczelową. 

Dolegliwości najczęściej pojawiają się podczas lub po wysiłku fizycznym. Kolano boli zwłaszcza przy wchodzeniu pod górę, po schodach, w czasie gwałtownych podbiegów lub przy wyskokach. 

Dyskomfort spowodowany entezopatią więzadła rzepki czasami powoduje nawet problemy z poruszaniem się. Z czasem możesz zauważyć, że zaczynasz utykać na chorą nogę. Jeżeli nie pójdziesz do lekarza lub fizjoterapeuty odpowiednio wcześnie, ból możesz czuć nawet przy siadaniu na krześle, czy każdym innym zgięciu stawu.

Przy wspomnianej dolegliwości kolano bywa tkliwe z przodu – ból może powodować już sam dotyk tej części ciała w okolicy rzepki. Charakterystycznym objawem bywa także lekki obrzęk. 

Entezopatia rzepki – przyczyny

Kto najczęściej cierpi na entezopatię rzepki,  a dokładnie na entezopatię więzadła rzepki? Kolano skoczka to głównie problem przeciążeniowy. Nie pojawia się więc bezpośrednio po jakimś urazie. Na problemy z więzadłem rzepki pracuje się zwykle latami. Głównie przez nieprawidłowo ułożony trening, źle dobrane ćwiczenia czy brak odpowiedniej regeneracji po prowadzonych aktywnościach.

Entezopatia więzadła rzepki najczęściej dotyka piłkarzy, siatkarzy czy koszykarzy. Dlaczego? Bo to dyscypliny sportu, które opierają się przede wszystkim na podbiegach czy wyskokach. Z kolanem skoczka problem mogą mieć także osoby trenujące gimnastykę czy crossfit. 

Bardzo często kolano skoczka dotyka osoby z nadwagą. Zwłaszcza jeżeli wykonują niedobrane do swoich możliwości ćwiczenia. Staw nie daje sobie rady z nadmierną masą ciała, co z czasem prowadzi do degeneracji tkanek. Jeżeli więc jesteś w fazie redukcji, chcesz schudnąć, nie rzucaj się od razu na bardzo zaawansowane ćwiczenia. Najlepiej zwróć się o pomoc do trenera personalnego, który pomoże Ci tak dobrać program treningowy, który będzie sprzyjał Twojemu ciału, a nie go uszkadzał. 

Co więcej, na kolano skoczka narażone są bardziej osoby, które kiedyś przeszły tej części ciała, a cała struktura i otaczające ją mięśnie są osłabione. To właśnie brak odpowiedniej siły mięśni predysponuje osoby uprawiające sport amatorsko do problemów z więzadłem rzepki. 

Z technicznego punktu widzenia, do rozwoju choroby dochodzi, ponieważ we włóknach więzadła zaczynają pojawiać się mikrouszkodzenia. Te osłabiają strukturę więzadła, co z kolei powoduje nie do końca prawidłowe działanie stawu, a co za tym idzie – ból. 

Kolano skoczka

Kolano skoczka – leczenie

Co zrobić, kiedy podejrzewasz u siebie kolano skoczka? Leczenie najlepiej zacząć w gabinecie fizjoterapeuty lub ortopedy. Lekarz najczęściej najpierw zbierze dokładny wywiad, zbada staw palpacyjnie i przeprowadzi testy ruchowe. Dla potwierdzenia diagnozy może skierować Cię na badania obrazowe, np. prześwietlenie lub dużo dokładniejszy rezonans magnetyczny. Ponieważ zmiana dotyczy tkanek miękkich, dobrym rozwiązaniem będzie także przeprowadzenie badania USG – problem z więzadłem jest zwykle dobrze widoczny w obrazie. Choć RTG nie pokazuje zmian w samym więzadle, daje lekarzowi pełny obraz stawu i pozwala określić, czy w strukturze występują zwapnienia lub zaostrzenia kości. 

Kolano skoczka na ogół nie wymaga interwencji chirurgicznej. Najważniejsze zalecenia, jakie otrzymasz od lekarza to odpoczynek oraz chłodzenie miejsca bólu, np. za pomocą żelowych okładów lub zamrażaczy. W przypadku nasilonych objawów możesz wspomóc się środkami farmakologicznymi, które dostaniesz w aptece bez recepty, np.  w postaci niesteroidowych leków przeciwzapalnych. 

Przy zdiagnozowaniu kolana skoczka najlepiej udaj się do gabinetu fizjoterapeuty. Aby wspomóc pracę więzadła i poprawić balans mięśniowy w nodze, specjalista może zastosować taśmy, czyli kinezjotaping. Obklejenie kolana zapewni mu lepszą stabilność podczas wykonywania codziennych czynności. Fizjoterapeuta pomoże Ci także określić, jakie ćwiczenia nadal możesz wykonywać podczas treningów, a z jakich lepiej czasowo zrezygnować do momentu powrotu do sprawności i regeneracji struktury. 

Przy bardziej zaawansowanych urazach, lekarz może zalecić Ci zastrzyki do kolana. Iniekcja polega na podaniu bezpośrednio do miejsca problemu wyizolowanego z wcześniej z Twojej krwi czynnika wzrostu. Ma to przyspieszyć regenerację tkanki. Preparat podany do stawu za pomocą igły i strzykawki to np. osocze bogatopłytkowe, kwas hialuronowy lub PRP. Obecnie nie poleca się jednak zastrzyków sterydowych, które co prawda zapewniają efekt, ponieważ ból znika, jednak jest to działanie na krótką metę. 

Zdarzają się, choć nieczęsto, przypadki, w których lekarz może zaproponować Ci leczenie operacyjne. Kiedy do tego dochodzi? Gdy doraźna terapia nie daje pożądanych efektów, ból nadal się pojawia, a więzadło się nie regeneruje. W takim wypadku interwencja chirurgiczna polega na wymianie fragmentu więzadła lub jego zszyciu. 

Jednym z elementów rehabilitacji kolana skoczka są ćwiczenia. Najważniejsze będzie przywrócenie balansu mięśniowego. Fizjoterapeuta zalecić może Ci kilka aktywności, które wykonywać możesz nawet w domu.

Kolano skoczka

Kolano skoczka – ćwiczenia i profilaktyka

Co robić, aby nie dopadło Cię kolano skoczka? Najważniejsze jest dobranie rodzaju treningu i jego właściwej objętości. Do kontuzji dochodzi najczęściej u amatorów, a to dlatego, że porywają się na zbyt ciężkie i niedostosowane do ich ciał ćwiczenia. Wtedy struktura po prostu zostaje przeciążona i zaczyna się powolny proces degeneracji. 

Kolejnym bardzo ważnym elementem profilaktyki kolana skoczka jest wzmacnianie właściwych partii mięśni oraz nabycie umiejętności panowania nad nimi. 

Przed treningami nie zapominaj o właściwej rozgrzewce – świetnie sprawdzi się tu rozciąganie dynamiczne. Przygotuj swoje ciało na wysiłek. Nie zaniedbuj także rozciągania po treningu. 

Przeciążenia pojawiają się bardzo często wtedy, gdy nie dajesz swojemu organizmowi odpocząć. Sen i przerwy w treningach są konieczne, żeby Twoje ciało miało czas dojść do siebie, a wszystkie tkanki się właściwie zregenerowały. 

Kolano skoczka – co należy o nim zapamiętać?

Kolano skoczka, czyli entezopatia więzadła rzepki, to kontuzja o charakterze przeciążeniowym. Głównym i najbardziej charakterystycznym symptomem jest ból w kolanie z przodu, w dolnej części. 

Aby wyeliminować problemy ze stawem kolanowym, najlepiej udaj się do gabinetu fizjoterapeuty, który wskaże Ci, jakie ćwiczenia najlepiej wykonywać, aby wzmocnić nogi i wesprzeć w pracy więzadło rzepki.

Taśmy oraz schładzacze, które pomogą Ci w kontuzji, znajdziesz w naszym sklepie Sport Shop. Zapraszamy do zapoznania się z ofertą.